2007-03-05
Friðrik V.
Hringdi fullseint til að panta borð á hinum rómaða veitingastað Akureyrar. Allt uppbókað. Gat þó skrapað borð fyrir okkur tvö klukkan 18.00 og yrðum að vera farin út klukkan 20.30. Well, þolum það, þar sem við vorum ekkert tímabundin, hvorki fram- eða aftur fyrir.
Mættum á slaginu 6, vel tekið á móti okkur. Settumst inn í hliðarsal með matseðla og fordrykk, flúðum reyndar fljótlega fyrir tvennum hjónum sem settust þar líka og kveiktu sér í íþróttablysum (þetta nýyrði heyrði ég fyrst í morgun, reyndar). Inn í ljómandi fallegan veitingasalinn, dempuð ljós í lofti og ullarmyndir á veggjum.
Þar sem við vorum frekar tímabundin fengum við okkur ekki heimsreisu Friðriks sjálfs, eigum slíkt inni fyrir næsta skipti (og það verður bókað næsta skipti) Eins og við er að búast á fínum húsum var borið fram brauð fyrir matinn, 4 tegundir, ylvolgt og bara fínt, þó prívat hafi mér fundist aðeins of margar tegundir með heilhveiti, ekki mikið fyrir það. Jón Lárus pantaði sér síðan nautalund með lerkisveppum og rauðvínssósu, ég heilsteikta gæsabringu með berjasoðsósu. Hvorttveggja mjög gott, sérstaklega bráðnaði nautalundin í munni. Ekki víst að við höfum bragðað svona gott nautakjöt nema ein steik sem ég held að hafi verið ættuð frá Paragvæ. Sló Argentínu langt út af kortinu. Kartöflukakan með nautinu var kannski síst spennandi meðlætið, annað sem fylgdi því var mjög gott, sérstaklega grilluð paprika, mikið lostæti. Með gæsabringunni voru (fyrir utan berjasoðsósuna sem var frábær) nokkrir baunabelgir, einn kirsuberjatómatur og rönd af mjög góðri kartöflumousse.
Með þessu drukkum við Clos des Jacobins, snilldarvín. Álagningin hefði getað verið meiri, vínið kostar 3500 krónur í Vínbúðum en var á tæp 5500 á staðnum, til samanburðar var líka til Brolio sem er eitt af okkar uppáhaldsvínum, kostar 1800 krónur í Vínbúðum en 4200 á staðnum (muni ég rétt), talsvert meira lagt þar á, sérstaklega miðað við upphafsverð.
Vínseðillinn er annars ágætur, hefði mögulega viljað sjá aðeins meira af fínni vínum þar inni, fullmörg vín sem eru á um 1500-1700 krónur í Vínbúðum, þó góð séu. Kampavínsseðillinn ekki alveg nógu spennandi heldur, hefðu mátt vera með heldur meira úrval þar.
Súkkulaðibúðingur (raunar frekar súkkulaðikaka með mjúkri miðju en búðingur) með hindberjasósu og vanilluís var mjög fínn eftirréttur, bragðið small allt hvert inn í annað. Espressobolli og konfektmolar ljómandi, sá hvíti sístur (en við erum ekki mikið fyrir hvítt „súkkulaði“ þannig að það þarf ekki að vera að marka) Glas af eftirréttavíni (soave, frá Bolla) olli örlitlum vonbrigðum en þar sem við völdum það sjálf og fengum meira að segja að smakka, getum við eiginlega tæpast kvartað. Vin santo sem stóð einnig til boða hefði örugglega verið bragðmeira. Það mætti alveg bjóða upp á Tokaji, þó sommelier staðarins vilji kannski ekki fara alla leið í fínustu sauternesvín.
All in all, frábært kvöld. Þjónustan ljómandi, eina sem við gátum fundið að henni var að á svona fínum stað væri meira viðeigandi að hellt sé í glös gesta í stað þess að flaskan og vatnskannan séu bara skildar eftir á borðinu. Hefði mátt bjóða meira brauð örlítið sjaldnar í staðinn.
Takk fyrir okkur :-)
Mættum á slaginu 6, vel tekið á móti okkur. Settumst inn í hliðarsal með matseðla og fordrykk, flúðum reyndar fljótlega fyrir tvennum hjónum sem settust þar líka og kveiktu sér í íþróttablysum (þetta nýyrði heyrði ég fyrst í morgun, reyndar). Inn í ljómandi fallegan veitingasalinn, dempuð ljós í lofti og ullarmyndir á veggjum.
Þar sem við vorum frekar tímabundin fengum við okkur ekki heimsreisu Friðriks sjálfs, eigum slíkt inni fyrir næsta skipti (og það verður bókað næsta skipti) Eins og við er að búast á fínum húsum var borið fram brauð fyrir matinn, 4 tegundir, ylvolgt og bara fínt, þó prívat hafi mér fundist aðeins of margar tegundir með heilhveiti, ekki mikið fyrir það. Jón Lárus pantaði sér síðan nautalund með lerkisveppum og rauðvínssósu, ég heilsteikta gæsabringu með berjasoðsósu. Hvorttveggja mjög gott, sérstaklega bráðnaði nautalundin í munni. Ekki víst að við höfum bragðað svona gott nautakjöt nema ein steik sem ég held að hafi verið ættuð frá Paragvæ. Sló Argentínu langt út af kortinu. Kartöflukakan með nautinu var kannski síst spennandi meðlætið, annað sem fylgdi því var mjög gott, sérstaklega grilluð paprika, mikið lostæti. Með gæsabringunni voru (fyrir utan berjasoðsósuna sem var frábær) nokkrir baunabelgir, einn kirsuberjatómatur og rönd af mjög góðri kartöflumousse.
Með þessu drukkum við Clos des Jacobins, snilldarvín. Álagningin hefði getað verið meiri, vínið kostar 3500 krónur í Vínbúðum en var á tæp 5500 á staðnum, til samanburðar var líka til Brolio sem er eitt af okkar uppáhaldsvínum, kostar 1800 krónur í Vínbúðum en 4200 á staðnum (muni ég rétt), talsvert meira lagt þar á, sérstaklega miðað við upphafsverð.
Vínseðillinn er annars ágætur, hefði mögulega viljað sjá aðeins meira af fínni vínum þar inni, fullmörg vín sem eru á um 1500-1700 krónur í Vínbúðum, þó góð séu. Kampavínsseðillinn ekki alveg nógu spennandi heldur, hefðu mátt vera með heldur meira úrval þar.
Súkkulaðibúðingur (raunar frekar súkkulaðikaka með mjúkri miðju en búðingur) með hindberjasósu og vanilluís var mjög fínn eftirréttur, bragðið small allt hvert inn í annað. Espressobolli og konfektmolar ljómandi, sá hvíti sístur (en við erum ekki mikið fyrir hvítt „súkkulaði“ þannig að það þarf ekki að vera að marka) Glas af eftirréttavíni (soave, frá Bolla) olli örlitlum vonbrigðum en þar sem við völdum það sjálf og fengum meira að segja að smakka, getum við eiginlega tæpast kvartað. Vin santo sem stóð einnig til boða hefði örugglega verið bragðmeira. Það mætti alveg bjóða upp á Tokaji, þó sommelier staðarins vilji kannski ekki fara alla leið í fínustu sauternesvín.
All in all, frábært kvöld. Þjónustan ljómandi, eina sem við gátum fundið að henni var að á svona fínum stað væri meira viðeigandi að hellt sé í glös gesta í stað þess að flaskan og vatnskannan séu bara skildar eftir á borðinu. Hefði mátt bjóða meira brauð örlítið sjaldnar í staðinn.
Takk fyrir okkur :-)
Efnisorð: matur, veitingahús
2007-02-24
Vínsmakk
Við hjónin urðum þess heiðurs aðnjótandi að fá að starta vínsmakkblogghala. Hann Arnar hjá Vínum og mat gaf okkur þessa líka fínu vínflösku og bað okkur að smakka, gefa smá umfjöllun á síðunni og skora síðan á annan bloggara.
Mjög skemmtilegt verkefni og við settumst á fimmtudagskvöldið með The Footbolt Shiraz frá d'Arenberg. Við höfum reyndar smakkað þetta vín áður, og eigum gjarnan flösku af því til að grípa til, en höfðum ekki lagst í alvöru smakk á því áður.
Þegar við tókum flöskuna upp var hún reyndar fullheit, byrjuðum að smakka við um 21°. Kældum hana síðan örlítið niður, enduðum í um 19°, þar fékk vínið betur að njóta sín, var mun ferskara. Ilmurinn er mjög mildur og fínn, minnir á dökk skógarber, sérstaklega brómber.
Fyrsta bragð leiddi í ljós meiri skógarber, lakkrís og dökkt súkkulaði. Eftirbragðið er ekki sérlega langt en mjög gott. Þegar áfram var haldið í flöskunni fannst örlítil tjara og jafnvel smá brennisteinn (svona eins og þegar maður er nýbúinn að slökkva á eldspýtu). Jón fann ekki brennisteininn en hann fann hins vegar ristaðar möndlur, kannski sama bragð sem við erum að finna á svona mismunandi hátt.
Vínið þoldi vel tvenns konar ost sem við vorum með, parmaost og spænskan geitaost.
Við drukkum síðan aðra flösku af sama víni í matarboði í gærkvöldi og getum vottað að það fer afskaplega vel með lambakjöti með steinselju- og laukfyllingu :-)
Ég skora á hana Lindu blindu sem næsta hlekk í halanum.
Mjög skemmtilegt verkefni og við settumst á fimmtudagskvöldið með The Footbolt Shiraz frá d'Arenberg. Við höfum reyndar smakkað þetta vín áður, og eigum gjarnan flösku af því til að grípa til, en höfðum ekki lagst í alvöru smakk á því áður.
Þegar við tókum flöskuna upp var hún reyndar fullheit, byrjuðum að smakka við um 21°. Kældum hana síðan örlítið niður, enduðum í um 19°, þar fékk vínið betur að njóta sín, var mun ferskara. Ilmurinn er mjög mildur og fínn, minnir á dökk skógarber, sérstaklega brómber.
Fyrsta bragð leiddi í ljós meiri skógarber, lakkrís og dökkt súkkulaði. Eftirbragðið er ekki sérlega langt en mjög gott. Þegar áfram var haldið í flöskunni fannst örlítil tjara og jafnvel smá brennisteinn (svona eins og þegar maður er nýbúinn að slökkva á eldspýtu). Jón fann ekki brennisteininn en hann fann hins vegar ristaðar möndlur, kannski sama bragð sem við erum að finna á svona mismunandi hátt.
Vínið þoldi vel tvenns konar ost sem við vorum með, parmaost og spænskan geitaost.
Við drukkum síðan aðra flösku af sama víni í matarboði í gærkvöldi og getum vottað að það fer afskaplega vel með lambakjöti með steinselju- og laukfyllingu :-)
Ég skora á hana Lindu blindu sem næsta hlekk í halanum.
